Eye Filmmuseum is gesloten op zaterdag 27 april (Koningsdag).

Sluit
Skip to content

Tentoonstelling

Vive le cinéma! Art & Film

Lucrecia Martel, Leopold Emmen, Lemohang Jeremiah Mosese, Carlos Reygadas en Jia Zhang-ke

5 juni — 5 september 2021

Jia Zhang-ke, Close-Up (2021); © Studio Hans Wilschut
Jia Zhang-ke, Close-Up (2021); © Studio Hans Wilschut

De filmmakers – Lucrecia Martel (Zuid-Amerika), Nanouk Leopold (Europa), Lemohang Jeremiah Mosese (Afrika), Carlos Reygadas (Noord-Amerika) en Jia Zhang-ke (Azië) – is gevraagd om speciaal voor de tentoonstelling een werk te maken dat gebruik maakt van de mogelijkheden van de driedimensionale ruimte in plaats van het tweedimensionale bioscoopdoek. Zij creëerden - soms voor het eerst - een cinematografische installatie waarin ze de grenzen van hun eigen werk, en de filmkunst in het algemeen opzoeken.

Ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van het filmmuseum en de vijftigste editie van het International Film Festival Rotterdam (IFFR) hebben Eye en het IFFR vijf belangrijke filmregisseurs uit vijf verschillende werelddelen benaderd. Hiermee vieren Eye en IFFR de grenzeloze kracht en diversiteit die zo essentieel is voor hun programmering.

Lemohang Jeremiah Mosese, Bodies of Negroes. I Will Sculpture God, Grim and Benevolent (2021); © Studio Hans Wilschut
Lemohang Jeremiah Mosese, Bodies of Negroes. I Will Sculpture God, Grim and Benevolent (2021); © Studio Hans Wilschut
Jia Zhang-ke, Close-Up (2021); © Studio Hans Wilschut
Jia Zhang-ke, Close-Up (2021); © Studio Hans Wilschut

Jia Zhang-ke

Jia Zhang-ke (Fenyang, China, 1970) vertegenwoordigt de stem van de Chinese onafhankelijke film. Zijn films als Platform (2000) en Still Life (2006) zoeken vaak de grenzen op tussen fictie en documentaire. Sociale observaties spelen hierin een grote rol. Zijn belangrijkste stijlmiddel zijn lang aangehouden totaalshots. Het individu maakt altijd deel uit van een groter geheel, van een ruimte, een situatie of een tijdperk. Voor Vive le cinéma! heeft hij een nieuw werk gecreëerd dat de alomtegenwoordigheid van surveillancecamera’s als uitgangspunt heeft.

Leopold Emmen

Nanouk Leopold (Rotterdam, 1968) & Daan Emmen (Rotterdam, 1968) maken sinds 2009 als beeldcollectief Leopold Emmen ruimtelijk werk. Leopolds films (zoals Boven is het stil, 2013; Cobain, 2018) waren te zien op de filmfestivals van Berlijn, Cannes en Toronto en worden geroemd om een consequente artistieke signatuur, hun ingehouden expressie en de manier waarop ruimte en locatie het verhaal bepalen. In Vive le cinéma! presenteert Leopold Emmen de meest uitgebeende vorm van cinema, waarin met licht en geluid een fysieke en ruimtelijke filmische ervaring wordt gecreëerd. In deze tentoonstellingsspecial gaan ze in gesprek over hun werk.

Leopold Emmen, Filmwork for Eye: 5 Scenes at a Walking Pace (2021); © Studio Hans Wilschut
Leopold Emmen, Filmwork for Eye: 5 Scenes at a Walking Pace (2021); © Studio Hans Wilschut

Lucrecia Martel

Lucrecia Martel (Salta, Argentinië, 1966) is als filmmaker bekend van onder meer haar debuutfilm La ciénaga (2001) en recentelijk het hallucinante Zama (2017). Tijd en ruimte zijn in haar werk elastisch en grenzeloos. Vaak is het sounddesign bepalend voor de uiteindelijke vorm van de film. In haar nieuwe installatie in Eye The Passage werkt zij met warmtebeelden en stemmen uit Noord-Argentinië, (qom, quechua, aymara, wichi and guarani), wederom een poging om de kunstmatigheid van ras te ontmaskeren.

Lucrecia Martel, The Passage (2021); © Studio Hans Wilschut
Lucrecia Martel, The Passage (2021); © Studio Hans Wilschut
Lemohang Jeremiah Mosese, Bodies of Negroes. I Will Sculpture God, Grim and Benevolent (2021); © Studio Hans Wilschut
Lemohang Jeremiah Mosese, Bodies of Negroes. I Will Sculpture God, Grim and Benevolent (2021); © Studio Hans Wilschut

Lemohang Jeremiah Mosese

Lemohang Jeremiah Mosese (Hlotse, Lesotho, 1980) is een van de meest opwindende visuele stemmen van dit moment. Hij maakt deel uit van een generatie makers van het Afrikaanse continent die met hun werk de stereotypen rondom de Afrikaanse cinema ter discussie stellen en een nieuwe beeldtaal ontwikkelen voor eigen verhalen. Zijn film This Is Not a Burial, It's a Resurrection (2019) vertelt in prachtige en indringende beelden over zijn grootmoeder, die haar woongrond moest verlaten voor de aanleg van een waterreservoir. Voor Eye heeft hij een overweldigende installatie met meerdere schermen gemaakt waarin de representatie van zwarte vrouwenlichamen centraal staat.

Carlos Reygadas

Carlos Reygadas (Mexico-Stad, 1971) maakt intuïtieve vertellingen van een adembenemende schoonheid, over menselijke relaties en het mysterie van het leven. Geïnspireerd door de mystieke visuele taal van Carl Theodor Dreyer en Andrej Tarkovski observeert hij de grenzen van het menselijk bestaan. Spiritualiteit, seksualiteit, geweld en de natuur zijn terugkerende thema’s in zijn soms provocerende, soms controversiële films (Japón, 2002, Stellet licht, 2007 en Nuestro tiempo, 2018). Zijn installatie in Eye is geïnspireerd op een gigantische filmspoel of een pre-cinema-apparaat en confronteert de bezoeker met zijn eigen blik en die van de ander.

Carlos Reygadas, The Eye Machine (2021); © Studio Hans Wilschut
Carlos Reygadas, The Eye Machine (2021); © Studio Hans Wilschut
still uit de Vive le cinéma! tentoonstellingstrailer
Leopold Emmen, Filmwork for Eye: 5 Scenes at a Walking Pace (2021); © Studio Hans Wilschut
Leopold Emmen, Filmwork for Eye: 5 Scenes at a Walking Pace (2021); © Studio Hans Wilschut

Video-essays en online platform

In samenwerking met het IFFR-programma Critics' Choice VII On Positionality zijn voor de Vive le cinéma! vijf nieuwe video-essays gemaakt die de werken in de tentoonstelling contextualiseren. De video-essays zijn te zien op het online platform bij Vive le cinéma!, waar elke regisseur een digitale ‘ruimte’ heeft met verdiepende informatie, fragmenten, documenten en teksten.

Bekijk vivelecinema.online
poster Vive le cinéma! Tentoonstelling + film, talks & events

Films, talks & events

De tentoonstelling gaat vergezeld van een filmprogramma en vijf speciale filmavonden met de regisseurs, gecureerd en samengesteld door Dana Linsen en Jan Pieter Ekker, waarbij de filmmakers uit de tentoonstelling een reis maken door hun filmoeuvre.

Lucrecia Martel, The Passage (2021); © Studio Hans Wilschut
Lucrecia Martel, The Passage (2021); © Studio Hans Wilschut

Exploding en Expanded Cinema

Vanaf het ontstaan van de cinema zijn er altijd experimenten geweest waarbij filmmakers buiten de gebaande paden van de ‘gewone’ narratieve speelfilm traden. Als filmmakers en kunstenaars onderzoeken ze de taal en de mogelijkheden van de film. Soms leidt dat tot vernieuwingen binnen de narratieve film, dan weer tot kruisbestuivingen met andere kunstdisciplines.

Zevende kunst

Al vanaf de jaren vijftig organiseerde het Filmmuseum onder de eerste directeur Jan de Vaal wekelijkse vertoningen in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Zo werd de cinema als zevende kunst opgenomen in het rijke palet van de moderne kunsten. Begin jaren zeventig werd Huub Bals gevraagd door de Rotterdamse Kunststichting om een jaarlijks festival te organiseren dat in 50 jaar uitgegroeid is tot een van de belangrijkste platforms voor de internationale cinema. Voor Bals was er geen twijfel over de nauwe band tussen film en kunst. Gevleugeld zijn zijn woorden: ‘Film is filmkunst is kunst’.

Leopold Emmen, Filmwork for Eye: 5 Scenes at a Walking Pace (2021); © Studio Hans Wilschut
Leopold Emmen, Filmwork for Eye: 5 Scenes at a Walking Pace (2021); © Studio Hans Wilschut
Carlos Reygadas, The Eye Machine (2021); © Studio Hans Wilschut
Carlos Reygadas, The Eye Machine (2021); © Studio Hans Wilschut

Exploding cinema

Het International Film Festival Rotterdam zoekt dat grensgebied sinds het midden van de jaren negentig steeds explicieter op. Toen nog onder de noemer ‘Exploding Cinema’. Vernieuwende filmmakers en kunstenaars uit werelden en werelddelen die cinematografisch lange tijd ‘terra incognita’ waren, vonden er een podium.

Lemohang Jeremiah Mosese, Bodies of Negroes. I Will Sculpture God, Grim and Benevolent (2021); © Studio Hans Wilschut
Lemohang Jeremiah Mosese, Bodies of Negroes. I Will Sculpture God, Grim and Benevolent (2021); © Studio Hans Wilschut

Grensgebied tussen film en beeldende kunst

Sinds de opening van het nieuwe Eye Filmmuseum in Amsterdam-Noord is er een tentoonstellingsprogramma ontwikkeld waarin wordt onderzocht wat cinema meer nog kan zijn dan de ‘reguliere’ bioscoopfilm. Film als kunst, film als de zevende kunst. Tentoonstellingen die focussen op het grensgebied tussen film en beeldende kunst, waarbij zowel filmmakers als beeldend kunstenaars getoond worden.

Zo maakte Eye tentoonstellingen met kunstenaars als Ryoji Ikeda, William Kentridge, Hito Steyerl, Anthony McCall, Fiona Tan, Jesper Just, Isaac Julien en Francis Alÿs, maar ook met filmkunstenaars als Apichatpong Weerasethakul, Wang Bing, Alex van Warmerdam en Chantal Akerman, en met filmregisseurs die nog niet eerder werk maakten voor de drie dimensionale ruimte zoals Béla Tarr. Daarnaast onderzoekt Eye steeds de vraag ‘hoe stel je film tentoon?’, goed zichtbaar ook in tentoonstellingen met het werk van bijvoorbeeld Andrej Tarkovski, Michelangelo Antonioni en Oskar Fischinger.

Opmerkelijk is dat in de loop van de afgelopen twee decennia het grensgebied tussen film en beeldende kunst steeds minder vast afgebakend is geworden. Niet alleen maken veel beeldend kunstenaars gebruik van het medium film, andersom zijn er ook steeds meer filmregisseurs die de mogelijkheden ontdekken van het gebruik van de driedimensionale ruimte in plaats van het tweedimensionale bioscoopdoek.

Bekijk de online kick-off van de tentoonstelling:

Zes filmmakers maakten video-essays bij de installaties in de tentoonstelling. Critici Dana Linssen en Jan Pieter Ekker gingen in gesprek met directeuren Sandra den Hamer (Eye) en Vanja Kaludjercic (IFFR), tonen de 5 korte films en spreken met de makers van deze video-essays. Over de regisseurs en hun werk, maar ook over filmkritiek en de mogelijkheden die het video-essay biedt.

campagnebeeld Vive le cinéma!, werk door Leopold Emmen
Leopold Emmen, Filmwork for Eye: 5 Scenes at a Walking Pace (2021); © Studio Hans Wilschut
Leopold Emmen, Filmwork for Eye: 5 Scenes at a Walking Pace (2021); © Studio Hans Wilschut
Lucrecia Martel, The Passage (2021); © Studio Hans Wilschut
Lucrecia Martel, The Passage (2021); © Studio Hans Wilschut

In samenwerking met:

Mede mogelijk gemaakt door:

Still VERS filmpje

Wat is de cinema van de toekomst?⁠

Vijf jonge filmtalenten hebben de films van de kunstenaars van Vive le cinéma! bekeken. In deze nieuwe online serie vertellen ze over wat hen inspireert. Dit zijn Stefanie Kolk, Zara Dwinger, Dylan Werkman, Daphne Lucker en Aramis Garcia Gonzalez.

Bekijk ze hier

Op zoek naar eerdere tentoonstellingen?

Bekijk het archief via de link.

Lees meer

Achteraf nog samen iets drinken of eten? Reserveer online voor Eye Bar Restaurant.
Steun Eye. Word lid van de Eye Society.